Week 4: 23-29 januari

Maandag 23 januari

Gereden: 539 km over de RN3.

Vandaag zijn we vertrokken vanuit Rada Tilly. Onderweg zijn er veel ‘ja-knikkers’, want in de omgeving van Comodoro Rivadavia is in het verleden bij toeval olie gevonden. Mensen gingen zich namelijk settelen in Comodoro Rivadavia en er was een slimme man die bedacht dat ze zelf water moesten kunnen aanboren, omdat in deze plaats erg weinig water is. Zo gezegd zo gedaan, maar na een tijdje boren vonden ze geen water, maar... olie. Vandaar.

We zijn gestopt op een camping in Comandante Luis Piedrabuena. Deze camping ligt ontzettend mooi op een eiland in een rivier Santa Cruz, met ontzettend veel soorten watervogels. De volgende dag zijn we naar Park National Monte Leon gereden. Hier leven ook nog poema’s in het wild. Wel zo spannend als je 2 kilometer moet lopen naar de zee om de pinguïns te zien. Je krijgt dan ook wat instructies mee van wat je dan moet doen en laten, maar het mooiste is nog dat de instructies eindigen met: “ Als je een poema ziet, waarschuw dan de parkwachters”…..  Maar blijft leuk zo’n poema bij je in de buurt, dus maar overnacht in dit park. Wat denk je, natuurlijk geen poema gezien. Wel veel pinguïns, heel veel pinguïns en een handjevol zeerobben. Hier geen zeeleeuwen, want de vrouwtjes moeten hier tot rust komen. Jammer voor de mannetjes, maar die komen later wel weer aan hun trekken. Ook ligt er een klein eiland voor de kust waar het wemelt van de albatrossen. In dit park ondermeer twee Duitsers ontmoet die nog ‘maar’ 4,5 jaar onderweg zijn en voorlopig nog niet klaar zijn met reizen. Ze zijn namelijk nog maar net begonnen….!!

Sowieso kom je hier veel Duitsers tegen, met de BMW of met een grote truckkamper, zoals een MAN. Verder zien en spreken we tot nu toe nog weinig toeristen uit andere landen, wat wel weer verrassend is. 

Via de 9 vertrokken richting El Calafate en 269 km off-road gereden. Een mooie weg langs de rivier Santa Cruz. Een heel stuk beter dan de mooie geplaveide, maar oh zo saaie RN3. El Calafate is dan weer een heel toeristisch stadje, maar wel gezellig. Hier nog naar Laguna Nimez geweest. Een ecologisch reservaat, waar heel veel watervogels leven, zoals flamingo’s en diverse andere vogels die aan het water leven. Erg mooi (vooral ’s morgens vroeg als het park nog gesloten is en je stiekem hier gaat hardlopen, haha). Daarna doorgereden via de off-road weg nr. 15 naar Lago Roca. En wat zien we onderweg? Jawel, Estancia ANITA. Dit gedenkwaardige moment even op de foto vastgelegd.

Aan Lago Roca is een mooie plek waar je vrij mag kamperen aan een groot meer en met uitzicht op gletsjer Moreno (hoewel ver weg). En ook hier zijn er weer poema’s. We hebben driftig ons best gedaan om er één te spotten, maar weer niet gelukt. Jammer. Wel hoor je steeds een zwaar rommelend geluid in de verte, vanwege afbrokkelend ijs van de gletsjer. Prachtig achtergrond muziekje om in slaap te vallen.

Vrijdag 27 januari op naar dé gletsjer, namelijk gletsjer Moreno. Nou, het maakt alle verwachtingen waar. Wat een joekel. De gletsjer is echt enorm groot, en heel verrassend, echt met ijsblauw kleuren door het witte ijs heen. Prachtig. We zijn er naar toe gevaren en dan zie je pas hoe groot de gletsjer is. Het is echt een muur van ijs. Vooral als er een boot voorbij komt varen zie je dat de boot toch wel een klein nietig stipje is ten opzichten van de muur aan ijs. Maar het allermooiste is toch het geluid als er brokken ijs van de gletsjer vallen in het water. Je hoort dan een zwaar, donker, rommelend en krakend geluid, echt indrukwekend om te horen. Hier hebben we ons wel een paar uurtjes vermaakt. Het kost wel wat moeite om dit vast te leggen op film, want zodra je het gekraak hoort is het ijs al in het water gevallen, dus blijven opletten.

De weg naar de gletsjer toe gaat via park Peninsula Magallanes. Dit is een hele mooie weg met leuke bochtjes, klimmetjes en met zowaar weer bomen. Het landschap hier heeft nogal wat te lijden van de droogte en de wind, zodat er alleen lage vegetatie groeit met wat kleine gele of witte bloementje en lage stekelige struikjes met soms een kleine paarse distel er tussen.  Er is zelfs een klein plantje met gele bloemetjes die zulke harde bloemblaadjes heeft dat het wel steen lijkt. Het groeit dan ook maar 1 mm per jaar. Nou, met dit weer zou ik ook niet harder willen groeien. In dit park is weer meer water, soms regen soms mist, maar ook hier zie je dat de bomen het maar slecht hebben door de wind en kou. Alle bomen zijn voor de helft gevuld met dood hout. Ze sterven gewoon steeds gedeeltelijk af. Echt een wedloop van wie is hier het sterkste. Een bizar gezicht zo’n half dood bos.

Later op de avond toch nog richting El Chaltén gereden via Route 40 en zodoende vandaag nog 241 km gereden. Ergens gestaan aan de rivier La Leona bij een gehucht genaamd La Leona. Héé, wat toepasselijk…!

Zaterdag aangekomen in El Chaltén en 120 km gereden. Vanaf de weg naar deze plaats toe zie je twee grote gletsjers liggen, waaronder gletsjer Viedma. El Chaltén ligt dan ook in Nationaal Park Los Glariares en hier kun je fantastisch wandelen in en tussen de bergen met hun eeuwige sneeuw, gletsjers en mooie flora en fauna. Ook hier weer poema’s in de omgeving. We hebben er nog geen één levend gezien, maar tot nu toe wel een afgehakte poot en een gevild exemplaar met een gat in zijn kop in het plaatselijke informatiecentrum. Overigens een lekker zacht vachtje.

El Chaltén is wel echt een toeristenplaats. Het wemelt er van de toeristen, maar het zijn dan voornamelijk sportieve wandelaars en echte bergbeklimmers met van de stoere touwen om hun rugzakken heen en zo. Verder is het plaatsje zelf niet veel aan. Er wordt in rap tempo allemaal nieuwe pandjes de grond uit gestampt ten behoeve van toerisme. Maar goed, de omgeving  maakt veel goed. 

Tom en ik zijn gaan fietsen en wandelen naar waterval Chorrillo del Salto. Het was nogal een klim, want het waaide superhard. Hierdoor lukte het bijna niet om én de berg op te fietsen én tegen de wind in. Ook was de wind superkoud, want die kwam van de bergen af. Trouwens, elke ochtend als we wakker werden in El Chaltén zag je op de berg meer sneeuw liggen, dat ’s nachts gevallen was. Wel even weer wennen na al die zon. Afijn, de waterval was mooi, maar het lopen over de keien in de rivier bij deze waterval was enorm leuk. Vooral het proberen om geen natte voeten te krijgen. Het was Tom bijna gelukt, maar op laatst toch nog twee natte pootjes. Johan heeft dit uitje gemist, want hij is ziek en heeft  koorts. Geen idee wat de oorzaak is, maar dagje bed houden was wel nodig (en zondag ook nog). Zondag nog gelopen naar uitkijkpunt Los Condores met zicht op de bergen Adela, Torre en Fitz Roy. Deze laatste berg is 3,405 meter hoog en is beroemd omdat hij moeilijk te beklimmen is. De berg(rug) Fitz Roy vormt samen met berg(rug) Torre de grens met Chili. Helaas is het erg mistig, dus we hebben geen berg Fitz Roy of Torre te zien. Wel diverse mooie condor vogels gezien. Die zijn echt groot. (Condor vogels zijn grote zwart met witte roofvogels, waarvan de spanwijdte van de vleugels enorm is, maar helaas weet ik niet de maten.)

Maandag is het eindelijk mooi droog en windstil weer hier, dus nogmaals met Tom naar Los Condores gegaan en nu wel van het uitzicht kunnen genieten. We moeten wel lachen om Tom, want hij wil wel hiken, maar niet wandelen, omdat wandelen volgens hem echt niet leuk is! Tom maar niet vertelt dat hiken wandelen is, want anders gaat hij niet meer mee. Verder geen lange bergwandelingen gemaakt, want dat is met Tom niet haalbaar en Johan was te ziek. Maakt op zich niet uit, want de omgeving is zo ook al prachtig.  

Hoe ironisch, op de weg naar de volgende bestemming zagen we een stuk of tien Condors tegelijk zitten en vliegen in een weiland. Hoe kan het ook anders, bij een kadaver.  Wel een prachtig gezicht.

Inmiddels weet ik (Anita) ook hoe hoog de camper is……..…….  Bij een camping een telefoonkabel meegenomen op het dak, klein misrekeningetje. (Tot op heden kunnen ze dan ook nog steeds niet bellen…….).

Goed nieuws voor de rokers. Kom naar Argentinië, want een pakje sigaretten van 16 stuks kost hier 8 pesos. Dit delen door 5,5 en zie hier de prijs van ca. € 1,50!!